Beogradska publika će od 23. do 26. septembra imati jedinstvenu priliku da na Festivalu italijansko-srpskog filma vidi u Jugoslovenskoj kinoteci  nekoliko najzapaženijih ostvarenja savremenih italijanskih reditelja i da ih, na neki način, uporedi sa najnovijim domaćim bioskopskim hitovima, koji će takođe biti prikazani na ovoj smotri.

Ljubitelji „zlatnog doba” italijanske kinematografije moći će, u ova tri dana, u Domu omladine da se podsete čuvenih imena, poput reditelja Lukina Viskontija, kostimografa Pjera Tosija i glumice Ane Manjani, kroz njihove filmove iz pedesetih i šezdesetih godina prošlog veka. Predviđen je i bogat prateći program za profesionalce omogućen zahvaljujući saradnji Ministarstva kulture Srbije, ambasade Italije, Italijanskog instituta u Beogradu, Instituta „Luče /Činečita” i drugih.

Umetnička direktorka festivala Gabriela Karluči ističe, u razgovoru za „Politiku”, da je ovo najznačajniji filmski događaj na Balkanu u potpunosti posvećen savremenoj italijanskoj i srpskoj kinematografiji, i da će, osim projekcija, biti organizovani i susreti i razgovori o položaju filmske industrije i distributera u naše dve zemlje i u celom regionu, o mogućnostima saradnje, i o aktuelnim promenama na tržištu kulture.

– Sa zadovoljstvom mogu da najavim dolazak mnogih uglednih gostiju, među kojima će široj publici verovatno najzanimljivija biti Tanja Gariba,  glumica koja je zablistala u ulozi sveštenice vestalke u istorijskoj drami „Prvi kralj” reditelja Matea Rovere. Ovaj veliki filmski hit će biti prikazan u Jugoslovenskoj kinoteci 23. septembra u 18 sati, a govori o braći Romulusu i Remu i osnivanju Rima. Svi dijalozi su na arhaičnom protoitalijanskom jeziku koji nema nikakve sličnosti sa latinskim. Da bi što bolje prikazali likove iz tog vremena, glumci su mesecima živeli na isti primitivan način kao plemenski prastanovnici područja uz reku Tibar u osmom veku pre Hrista: bez krova nad glavom i skloništa od sunca i kiše, takoreći bez odeće – navodi Gabriela.

Kako je najavljeno, srpskoj premijeri ovog filma prisustvovaće i reditelj, kao i glumac Alesio Lapiče. Predviđen je, pored ostalih, i dolazak reditelja kontroverznog filma „Ljubav u doba Š. Reka” Alesandra Dervisa, i drugih autora, glumaca i producenata sa kojima će publika moći da razgovara nakon projekcija.

– Svrha ovog festivala nije (samo) revija filmova već imamo mnogo važniji cilj, a to je da se uspostavi saradnja između srpske i italijanske kinematografije. Veoma sam ponosna na ono što smo dosad postigli: dve koprodukcije su započete prošle godine,  jedna je novi film Gorana Paskaljevića „Moj sin Mohamed”, koji će publika u Srbiji uskoro moći da vidi, a gotovo u celini je snimljen u Italiji, i druga je „Dampir”, film koji je prema čuvenom istoimenom stripu snimljen ovog leta u Srbiji za kuću „Serđo Boneli Editore” u režiji Rikarda Kemela i u koprodukciji Italije, Srbije i SAD – ističe naša sagovornica.

Kao još jedan dobar primer novije italijansko-srpske koprodukcije ona pominje i film „Ovi dani” (prikazan na FEST-u 2017), koji je reditelj Đuzepe Pičoni snimio o putovanju mlade devojke od Italije do Beograda.

Gabriela Karluči je „promotor” italijanske i regionalne filmske (ko)produkcije i na festivalu u Palma de Majorci, već pet godina zaredom, kao i na vodećem italijanskom festivalu igranih i dokumentarnih filmova iz Srednje i Istočne Evrope, koji se održava u Trstu, a posebno je posvećen mladim talentima – mnogi iz Srbije su upravo tamo debitovali.

– Pošto imam mogućnosti da pratim sva dešavanja u svetu filma širom Evrope mogu da zapazim i koji su zajednički problemi. Jedan od najvećih je digitalna piraterija, zbog koje se gubi ogroman profit. Niko nema nameru da ograniči slobode na internetu, ali nelegalno preuzimanje filmova je pre svega krađa i uprkos svim pravnim nadmudrivanjima kojim se sprečava „blokiranje” piratskih sajtova, ona mora biti zaustavljena. Drugi problem je što jedan film ima različit početak prikazivanja na različitim tržištima, ali iako se gomile novca troše na pojedinačne marketinške kampanje u svakoj od tih zemalja, pažnja javnosti se po pravilu uvek „obruši” na onu prvu gde će se to ostvarenje pojaviti. Te kampanje bi trebalo,  dakle, da budu vremenski koordinisane. Internet nema granice, pa ne bi trebalo da ih se drže ni promocije filmova – smatra Gabriela Karluči.